رفیقم حسین (ع)

دعای مادرم تاثیر کرده مسیر زندگیم تغییر کرده

دعای مادرم تاثیر کرده مسیر زندگیم تغییر کرده

تویی که از همه بهتر هستی رفیق اول و آخر هستی

به یاد تو هر دقیقه م حسین قدیمی ترین رفیقم حسین

به یاد تو هر دقیقه م حسین قدیمی ترین رفیقم حسین

به یاد تو هر دقیقه م حسین قدیمی ترین رفیقم حسین

به یاد تو هر دقیقه م حسین قدیمی ترین رفیقم حسین

مثل حر و مثل حسین مثل جان و مثل عابد

الهی نوکریه من در خونه ت بشه خالص

مگه یادم میره آقا که از مادر چه شبهایی

حسین جانم جسین جانم شنیدم جای لالایی

با تو میشه با تو میشه دو عالم رو با هم داشت

دوست داشتم و دارم و خواهم داشت

با تو میشه با تو میشه دو عالم رو با هم داشت

دوست داشتم و دارم و خواهم داشت

خواهم داشت

به یاد تو هر دقیقه م حسین قدیمی ترین رفیقم حسین

به یاد تو هر دقیقه م حسین قدیمی ترین رفیقم حسین

شاعر : سعید پاشازاده

آدم بودن

آدم بودن

آدم بودن واقعا سخته 

این و از آدمای دور وبرم فهمیدم

چقدر خوبه

چقدر خوبه

چقدر خوبه ،توی وقتهایی که خیلی تنهایی، وقتی ناراحتی ، وقتی غصه با دستاش گلوتو فشار می ده

وقتی از دنیا بریدی، وقتی هیچ راهی نداری، وقتی قلبت یه جای سالم نداره، وقتی با تمام وجودت از 

همه چیز وهمه کس خسته ای ، وقتی نفس کشیدنم برات سخت میشه، 

یه دست مهربون، یه تکیه گاه امن، یه رفیق خوب، یه برادر خوب، یه خواهر خوب،قلبتو تسکین بده

یه عکس

یه عکس

الان، توی اتاقم، پای کامپیوتر، روبه روی کمدم، به یه عکس نگاه می کنم، که اون جای دیگه ای رو نگاه می کنه.

دورتر از افق نگاه من ، شاید خارج از تصور من.

یه دور اندیشی خاصی توی عکس هست

یه حسی داره که نتونستم اسمی براش انتخاب کنم

بازی

بازی 

این روزا روزگار بدجوری بازیش گرفته هر صبح و ظهر وشام یه اتفاق جدید ، یه خبر بد یه دلشوره تازه انگار زندگی شده نمایش خیمه شب بازی . ادما هم عروسکاش. نمی دونم آدما بازی رو بلد نیستن یا روزگار حریف قدریه.

این روزا اینقدر درگیرم که فکر میکنم همه چیز علیه ام داره اتفاق می افته. حالم اینقدر بده که هیچ چیزی خوشحالم نمیکنه

خدایا دستمو بگیر به تو تعظیم می کنم

طاقت

طاقت

 کافران طاقت نیاوردند

نه پیامبر(ص) را و نه 

ریحانه اش

اما یک نفر در راه است

بی صدا

بی صدا

همه راحت شدند 

دیگر از خانه فاطمه(ع) صدای گریه بلند نمی شود 

اما یک نفر دلرد بی صدا فریاد می کند

بیان

بیان

بیان کنم 

چه چیز را

بزرگی تو را

با زبانم

با درکم 

با دلم 

با ........

نه نمی شود 

تو آسمانی هستی 

در واژه های زمینی نمی گنجی

باران

باران

این روزها باران می بارد

نه از آسمان 

که از دلهای عاشقان

آغاز

آغاز

چه سال خوبی می شود امسال 

سالی که با تو آغاز می شود 

تو که آغاز آفرینش همه عالمی

هوای تو

هوای تو

دلم زیر و رو میشود وقتی هوایی حرم است

بی بال و پرم اما دلم برای دیدنت پر می کشد

راه دراز است و دلم از بیراهه سیر

من بی نشان نشانی خانه ات را از کبوتران حرم رفته ام

جایی که همه نداشته هایم هست می شود

دلم بی قرار، وراستی چه خوب که قرار همیشگی ما حرم است

جایی که در قید مکان نمی گنجد

و زمان واژه ای بی معناست

جایی که درش همیشه به رویم باز است

و صاحب خانه تویی

پر از دردم، پر از تنهایی، پر از خالی

کاش مرا هم مثل کبوتران حرم هوایی کنی

 واز بند خودم رهایی یابم

کاش با گوشه نیم نگاهت مرا ببینی

تا باپای سر و دلی مشتاق به سویت هوایی شوم

خوشا به حال روزهایی که پر از تواند و شبهایی که بی قرار تو

همه درهای دنیا به رویم دیوار شده است

و من به در خانه ات پناه آورده ام

                     ای امام رئوف

دخیل بسته ام بیا وضامنم شو تا آهو بچه ای شوم در پناه تو

تو بوی یاس می دهی، بوی عطر نرگس، بوی لاله های واژگون، بوی کربلا،تو....

و قبله دلم به سمت تو مایل می شود وقتی اذن دخول می دهی

و من دو رکعت نماز با عشق     

به خدا تعظیم می کنم

هوایم را داری می دانم در روزهایی که من حواسم جای دیگری است

صدایم را می شنوی می دانم،همان  وقتها  که غیر تو را می بینم

دستم را می گیری وقتی دستم را از دستت رها می کنم

مشکلم را حل می کنی همان روزهایی که پر از ناامیدی ام

 خدایا دوستت دارم

خدایا به تو تعظیم می کنم